dhool

dhool
Click on the above image and Join the discussion in our Facebook group

Friday, August 26, 2016

MUTHUKKU MUTHAAGA - ANBU SAGODHARARGAL 1973

Saravanan Natarajan writes:

இன்பமும் துன்பமும்

'Pandanti Kapuram' (1972) was a hugely successful Telugu movie that celebrated a Golden Jubilee run. S.V. Ranga Rao, Gummadi, Prabhakar Reddy, Krishna, Vijayanirmala, Devika, Sarojadevi, Jamuna and Jayasudha (debut) formed the impressive line-up in the cast.

'Heaven has no rage like love to hatred turned, nor hell a fury, like a woman scorned'- it was this line from William Congreve (The Mourning Bride, Act III) that must have inspired Prabhakar Reddy's stirring saga. And onto this trellis, he interwove the emotional upheavals that play havoc on a close-knit family of four brothers. Director Laxmi Deepak stirred well this concoction, adding elements of romance and comedy. They came up with a movie that could not but keep the cash counters ringing.
Four affectionate brothers, with the younger brothers holding the eldest brother in awe. Love and laughter fill that household, until a woman wronged earlier by the second brother turns up, seeking revenge. She succeeds in wrecking their idyllic existence with systematic scheming.

Added to this, the third brother who becomes the Collector of the district turns his back on his family under the influence of his wife. The family does comes out of the ordeal in the end, but the price that is to be paid is too heavy.

The story was simple; the screenplay stark, the frames sans filigrees, yet the powerful performances of the seasoned artistes ensured the film's victory at the hustings. S.P. Kothandapani's tunes to Dasarathi's lines were an additional attraction. And not only was the film a runaway hit, it also bagged the President's Gold Medal for that year under the "Best Regional Film" category.
* * * *

The Tamil remake was but inevitable. அன்பு சகோதரர்கள்( 5.5.1973/ Jayanthi Films) was produced by Kanagasabai and had Laxmi Deepak at the helm again, this time fortified by A.L. Narayanan's dialogues and V. Ramamoorthi's cinematography. Major Sundararajan played the second brother Selvaraj, with Devika playing his wife Lakshmi. AVM. Rajan was the third brother- 'Collector' Durairaj, and Prameela was his wife, Prabha. Jaishankar was the last sibling, the college student Premraj, and 'வெண்ணிற ஆடை' Nirmala played his pair, Lalitha. Jamuna was impressive in the cameo of the avenging woman. Rojaramani, VKR, V.S. Raghavan, Cho, and Manorama were the others in the cast.

But like a towering giant, Samarla Venkata Ranga Rao overshadowed the talented ensemble effortlessly with his subtle, heart-warming portrayal of the eldest brother Dharmaraj. In the dusk of his illustrious career in Tamil cinema, this wonderful artiste brought new nuances to the role he had essayed in the Telugu original, and carried the entire proceedings on his deceptively frail shoulders. Do you recall the scene where he is trying out English words painstakingly, and his sheepish contortions on discovering that he had been witnessed doing so? Brilliant, and nonchalantly so!
K.V. Mahadevan extracted two songs each from Kannadasan and Vaali, and composed some noteworthy numbers. 'எதிர்ப்பார்த்தேன் உன்னை எதிர்ப்பார்தேன்' (Vaali) is a caressing duet crooned by SPB and P. Susheela. 'அம்மம்மா அம்மம்மா' (Kannadasan) is an archetypal SPB/L.R. Eswari duet. 'ஓம் சக்தி ஓம் சக்தி' (Vaali) is a rollicking TMS/L.R. Eswari carnival.
* * * *

But the song that remains enshrined in memory is the haunting முத்துக்கு முத்தாக. Many of us Radio Ceylon fans who recall a program called ‘இன்பமும் துன்பமும்’ that featured happy and pathos versions of the same song would undoubtedly remember both versions of this expressive song.
KVM crafted a simple, evocative composition out of Kannadasan's apposite lines, and then sent for Ghantasala to do the needful. Ghantasala was singing a Tamil song after a long sabbatical; his last Tamil film song then was perhaps way back in 1964 - the duet 'விண்ணாளும் சுந்தர ரூபம்' with S. Janaki from Rishyasrungar is Ghantasala's last song in the 60s that I could remember.
Perhaps the fact that Ghantasala had wrought magic with the equivalent 'Babu vinara anna thamulla katha okati' in the Telugu original nudged KVM into calling Ghantasala to do the honours in Tamil as well. 'முத்துக்கு முத்தாக' is Ghantasala's last song in Tamil. And what a scintillating swansong it turned out to be! The song, filmed on Ranga Rao, remains a lingering audio-visual treat.


Ghantasala Venkateswara Rao remains a celebrated icon of the Telugu populace. The sheer magic of his voice, the remarkable range that his repertoire reveals, and the exciting, imaginative vistas that his expressive renditions conjure up- all these ensured that he remained the numero uno singer of Telugu cinema for nearly 3 decades. He made his mark in Tamil as well, both as a soulful singer and as a meritorious composer. The Govt. of India honoured him with a 'Padmashri', the Tirumala-Tirupathi Devasthanam recognised him as the temple's 'ஆஸ்தான வித்வான்'', a stamp has been issued in his honour, and his statue has been installed and deified. More than all this, he still lives in the hearts of thousands of Telugus, as his songs continue to captivate generations of listeners.

Both Ranga Rao and Ghantasala passed away a year after அன்பு சகோதரர்கள் was released; this song remains in our hearts as a treasured keepsake…
* * * *

In the years before YouTube, I got this song recorded from a recording centre at T.Nagar, Chennai. The record itself was dusty from years of neglect, and the garrulous owner wiped it clean and then played the song. While the recording was going on, he gradually fell silent, and did not seem to hear what I was talking. Finding him suddenly non-communicative, I too fell silent. But observing him, I saw him trying hurriedly to brush off the tears that were swelling in his eyes. After the song was recorded, as he was placing the record back in its cover, I ventured to ask him the reason for his sudden change of mood. Managing a very feeble smile, he related how his younger brother, whom he had brought up like a son, drifted away from them after marrying a richer woman. And that the lines of this song brought back the memories of their earlier happier days, as well as the agony of the current separation.

I was deeply moved, for I was overcome by the sudden realization of what film music means to us. Film music is not merely that, it manages to very easily shrug off that thin cloak. It becomes an integral part of our life, and we tend to relate our own joys and sorrows, hopes and disappointments to various songs that we listen to. These songs can assume the aura of a soothing salve. They can also open up forgotten wounds with equal felicity. They can goad us into action, make us fall into a reverie, fill us with lusty pining, whip up religious fervour, torture us with the agony of remorse, stir up patriotic thoughts and selfless ideals..or even if none of these, they can still make us sigh wistfully for those wonderful fantasies that never seem to knock at our door….

The happy version:

https://www.youtube.com/watch?v=PR90Uvteayw


…and the pathos…

https://www.youtube.com/watch?v=_9PPrCLiRXg


Discussion at:
https://www.facebook.com/groups/1018417744856618/permalink/1303301279701595/

Friday, August 12, 2016

OVIYA KALAI THERINDHAAL PODHUMA - NAM KUZHANDHAI

Kumaraswamy Sundar writes:

M.S. - Musician(s) Supreme!

What’s in a name or rather what’s in’ initials’ – will one’s initials always guarantee success! Might be a hypothetical question but empirical analyses suggest it could be true.

I always have a fascination for double initials for a variety of reasons.

Let us take for example the initials, ‘M.S’ for this discussion.

Outside music field, we had M S Udhayamurthy, a social activist who had inspired the youth with his motivational essays .

We have the eminent agriculture scientist M S Swaminathan.

In the carnatic music field, the one and only ‘maharani of music’ M S Subbulakshmi, the famous violin brothers, sons of Parur Sundaram Iyer,viz., M S Anantharaman and M S Gopalakrishnan, exponents of their unique ‘Parur style’ of playing and the highly-talented vocalist M S Sheela.
In film music, the redoubtable M S Viswanathan, knowledgeable composer M S Gnanamani, singing actress M S Sarojini, the dulcet diva M S Rajeswari, , veteran lyricist M S Subramaniam and M S Raju, a mandolin player and singer (remember ‘Maaplae’-M R Radha’s voice in Bale Pandiya, ‘Neeye unakku endrum’ song) in MSV’s orchestra and a much sought-after ‘whistle-blower’ during his time.

There was also this screenplay writer M S Solaimalai. Other celebrities include veteran actor M S Sundaribai, cricketer M S Dhoni and actor M S Bhaskar.

Have I left out any one …., it suddenly struck me …what about M S Anuradha, the singer who sang an unforgettable melody in ‘Nam Kuzhandhai’. Though not much is known about M S Anuradha, her only song ‘ஓவியக்கலை தெரிந்தால் போதுமா ’ is celebrated and cherished as a treasure to this day by tamil film music aficionados.

Pl listen: https://www.youtube.com/watch?v=77De3HTMVAA



Absolutely poignant! Her voice reminds me more of S Varalakshmi’s. Alas! It is Bhimpalas again. Old-time composers were obsessed with this raaga, one, for its beauty and the other for its adaptability to suit the situations. MSA lends the right ‘bhavam’ by her soulful rendition. To me, the song looks much ahead of its times both for its tune and its lyrics, so much so that whenever I listen to the opening line in the charanam, ‘கானல் நீரை மான் கண்ட கதை தானா ‘ the pathos therein takes me to ‘தந்தியில்லா வீணை சுரம் தருமோ’ of ‘மேகமே மேகமே’.

M S Anuradha was indeed lucky that she got to sing under a doyen composer M D Parthasarathy (double initials again!). This is an off-beat tune of MDP for its semi-classical lilt as MDP was not used to this type of composing during his earlier stint. With Hawaiian guitar and clarionet, flute, violins and veenais, MDP entices the listeners.

This is what MDP’s daughter Dr.Vijaya Parthasarathy has to say about the singer M S A:
“I don't know much about her. She was a regular contract artiste of AIR, Madras. My father used to compose a number of light music songs for AIR and also some musical operas. He used to choose people who have melodious voices. As he was struck by her voice he wanted to use her for ‘Nam kuzhandai’ and she agreed to sing out of regard for my father. Apart from that I hardly know much about her fate (sic)”. (Thank you madam)

M D Parthasarathy was a prominent composer in the Gemini’s Board of music directors that comprised mainly Salur Rajeswara Rao and ‘Rema’ Vaidyanathan (actor Ranjan’s brother). MDP composed songs for all of Gemini’s blockbusters right from Madhanakamarajan(1941) till Avvaiyar (1953) which include ‘Nandanar’ and ‘Chandralekha’.

MDP had to leave Gemini after a sterling innings of over a decade when boss S S Vasan reportedly began disbanding his permanent staff. As an independent composer MDP worked for ‘Nam Kuzhandhai (1955)’ produced by Windsor Productions. With Manohar and S Varalakshmi as the lead pair the film was directed by K S Gopalakrishnan of Gemini’s ‘Chakradari’ fame (not to be confused with ‘Iyakkunar thilagam’). ‘Nam kuzhandhai’, besides this song, had a battery of pre-eminent singers of its time viz., S Varalakshmi, U R Jeevarathnam, V Nagaiah and V N Sundaram.

Puratchidasan wrote the lyrics. Enamoured by the ideals of ‘Periyar’ EVR, Rajaganapathy changed his name to Puratchidasan. His lyrics for this song are quite attractive and the similes he employed viz., ‘இலவு காத்த கிளி நானா ‘ and ‘கானல் நீரை மான் கண்ட கதை தானா ‘ are reminiscent of Puratchi kavignar’s dhasan, Suradha’s lines, aren’t they:

ஓவியக்கலை தெரிந்தால் போதுமா -நான்
உள்ளதை சொன்னால் என்ன கோபமா
ஓவியக்கலை தெரிந்தால் போதுமா -நான்
உள்ளதை சொன்னால் என்ன கோபமா

ஓவியக்கலை தெரிந்தால் போதுமா

காவியத்திலே சிறந்த கலைஞரே
காவியத்திலே சிறந்த கலைஞரே
காவியத்திலே சிறந்த கலைஞரே -எனக்கொரு
கடிதம் வரைந்தால் என்ன கற்பனை குறைந்திடுமோ
கடிதம் வரைந்தால் என்ன கற்பனை குறைந்திடுமோ

ஓவியக்கலை தெரிந்தால் போதுமா -

கானல் நீரை மான் கண்ட கதை தானா
கானல் நீரை மான் கண்ட கதை தானா
இலவு காத்த கிளி நானா
கானல் நீரை மான் கண்ட கதை தானா
இலவு காத்த கிளி நானா

வானில் மேவும் எழில் பூர்ணசந்திரிகா
வானில் மேவும் எழில் பூர்ணசந்திரிகா
கானில் காயும் நிலையானதால் ராஜா
ஓவியக்கலை தெரிந்தால் போதுமா -நான்
உள்ளதை சொன்னால் என்ன கோபமா

ஓவியக்கலை தெரிந்தால் போதுமா ராஜா ....

I am particularly impressed with the word ‘பூர்ணசந்திரிகா’ used by him probably to maintain the ‘நெடில்’ throughout in ending the lines...very imaginative of Puratchidasan! Puratchidasan wrote lyrics for a number of films during the 1950s. He later produced and directed ‘Naan potta savaal’ (Kanakasaranga Films/1980) and ‘Tharaasu’ (Rajaganapathy Films/1984).

*****
Next time, when you happen to meet any musicians, don’t forget to ask their initials....right?

https://www.facebook.com/groups/1018417744856618/permalink/1293956410636082/


Tuesday, August 9, 2016

YAARADI VANDHAAR - VAANAMPADI

Sridhar Trafco writes:

ஜோதி லட்சுமி....

கடந்த பத்து நாட்களாக இந்தப்பாடலை முழுக்க முனுமுனுத்து வருகிறேன். ஆபிஸ், கார் பயணம், மாலை நடைபயிற்சி என எல்லா நேரமும் இப்பாடல் ரீங்காரமிடுகிறது.

சென்ற வாரம் நண்பர் Kumaraswamy Sundar வானம்பாடி படத்திலிருந்து 'தூக்கனாங்குருவிக்கூடு ' பாடல் பற்றிய பதிவைப்போட்டவுடன் நானும் அதே படத்திலிருந்து இப்பாடலைப் பற்றியும் எழுதலாமென யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

என்ன விசேஷம் இந்தப்பாடலில்? இது ஒரு கவாலி பாடல். வானம்பாடி படத்தில் கே.வி.மகாதேவன் இசையில் எல்.ஆர். ஈஸ்வரி பாடியது, கண்ணதாசன் பாடல் வரிகளில். பாடலுக்கு நடனம் ஜோதிலட்சுமி.
பாடல்: 'யாரடி வந்தார் என்னடி சொன்னார் ஏனடி இந்த உல்லாசம்'
பொதுவாக கவாலி பாடல்கள் ஹிந்திப்படங்களில் தான் நாம் அதிகம் பார்க்கலாம். கவாலியின் பிறப்பு பாரசீகத்தில். பின் பாகிஸ்தான், இராக் மற்றும் ஆப்கானிஸ்தான் போன்ற நாடுகளில் பரவியது. இந்தியாவில் அந்த காலத்தில் லக்னௌ, அலகாபாத், டெல்லி, அலிகார் போன்ற இடங்களில் கவாலி மிகவும் பிரபலமடைந்தது. பாகிஸா என்ற ஹிந்திப்படத்தில் நடிகை மீனா குமாரி கவாலிப்பாடலுக்கு ஆடுவார். பின் ரேகா, மும்தாஜ், ஹேமாமாலினி, ஸ்மிதா பாட்டில் என வரிசையாக....

அவ்வப்போது தமிழ்ப்படங்களில் கவாலிப்பாடல்கள் எட்டிப்பார்ப்பதுண்டு. எம். எஸ்.வி அவர்கள் நிறைய கவாலி பாடல்களுக்கு இசையமைத்திருப்பது நமக்குத்தெரியும்.

மேலே நான் குறிப்பிட்ட ஈஸ்வரி பாடும் 'யாரடி வந்தார்' பாடலுக்கு மூன்று சிறப்புக்கள்:

1. பிரமிக்க வைக்கும் அற்புத நடனம் ஆடும் ஜோதிலட்சுமி.

2.கிரங்க வைக்கும் கண்ணதாசனின் பாடல் வரிகள்.

3. மகாதேவனின் அட்டகாசமான இசையும் ஈஸ்வரியின் குரலும்.

முதல் மார்க் ஜோதிலட்சுமிக்குத்தான். ஜோதிலட்சுமி என்றாலே நினைவுக்கு வருவது ஜிகுஜிகு கண்ணாடித்துணியில் புசுபுசுவென ஒரு பாவாடை , ஏதாவது நைட் க்ளப்பில் காலை அகட்டி அவர் ஆட, பின்னால் வால் மாதிரி ஒரு வஸ்திரம் தொங்கும். அந்தப்பக்கம் செம்பம்டை முடியுடன் பின்னந்தலையில் பெரிய வட்ட வடிவத்தொப்பி தொங்க, தொங்குமீசை, கௌபாய் உடை, பெரிய மொந்தையில் கள், வாயில் சுருட்டுடன் மேஜர் சுந்தர்ராஜனோ அசோகனோ என யாராவது வில்லன்கள் ஜோதிலட்சுமியின் ஆடலை ரசிக்க, படத்துக்கு கர்ணன் மாதிரி காமிராமேன் இருந்தால் போதும்..ரசிகர்களுக்கு இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி. எல்லா கோணங்களிலும் ரசிகர்களை தலையையும் உடலையும் சாய்த்து பார்க்கும்படி காட்சியை எடுத்துவிடுவார்.

ஆனால் இப்பாடல் காட்சி முற்றிலும் வித்தியாசமானது. பொதுவாக ஐட்டம் சாங்ஸுக்கு நிறைய ஆடிய ஜோதிலட்சுமி இக்கவாலிப்பாடலுக்கு அற்புதமாக ஆடியிருப்பார். இவ்வளவு அழகாக ஜோதிலட்சுமி ஆடி நான் பார்த்ததில்லை.
பாடல் ஆரம்பமாகும் முன், பல்லவி, அனுபல்லவிக்கு முன் இசைக்கு அவர் ஒயிலாக சுற்றி ஆடி, அழகான அபிநயத்துடன் பல்லவி ஆரம்பமாகும் இடம் அசத்தல்..

'யாரடி வந்தார் என்னடி சொன்னார்?
ஏனடி இந்த உல்லாசம்.. 'என்ற பல்லவியை
நாம் எப்படி ரசிக்கிறோமோ அதே மாதிரி ஓ.ஏ.கே.தேவரும் முகபாவங்களுடன் ரசிப்பதை இயக்குநர் அழகாக காட்டியிருப்பார்.

அடுத்து அனு பல்லவி..
'காலடி மீதில் ஆறடிக் கூந்தல்
மோதுவதென்னடி சந்தோஷம்'
வரிகளுக்கு அவர் ஒயிலாக தன் ஜடையை மெல்ல சுழற்றி சுழற்றி ஆடி, அடுத்து ஓரிரண்டு சின்ன குதியல்களோலோடு மறுபடியும் 'யாரடி வந்தார்' என ஆரம்பிக்கும் அவரது நடனம் மிகவும் authoritative ஆக இருக்கும்.
சத்தியமாக நயன்தாராவிற்கோ, ஹன்சிகா மோட்டா வானிக்கோ அந்த steps வராது என அடித்துச்சொல்லலாம்.

சரனத்திற்கு முன் இசைக்கு டி.ஆர். ராமச்சந்திரன் தபலா மற்றும் முத்துராமன் ஹார்மோனியம் வாசிப்பது போல நடிப்பார்கள். டி.ஆர்.ஆர் பாடலுக்கேற்றார்போல விரல்களால் தபலாவை அழகாக வருட, முத்துராமன் கொஞ்சம் சொதப்பியிருப்பார். வலது கையில் ஹார்மோனியம் வாசிப்பதையே முத்துவால் திறம்பட செய்திருக்க முடியாது. இந்த லட்சணத்தில் இடது கையில் ஹார்மோனியம் வாசிப்பது போல அவரது நடிப்பு நல்ல காமெடி.

யாரடி வந்தார் என்னடி சொன்னார்?
ஏனடி இந்த உல்லாசம்? (2)
காலடி மீதில் ஆறடிக் கூந்தல்
மோதுவதென்னடி சந்தோஷம்? (2)
யாரடி வந்தார் என்னடி சொன்னார்?
ஏனடி இந்த உல்லாசம்?

பல்லவி முடிந்து சரணத்திற்கு முன் 'ஆறடி கூந்தலை அள்ளி முடித்து' பாடும்போது ஜோதிலட்சுமியின் stepsஐ கவனிக்கவும். ஒரே டேக்கில் அந்த காட்சி எடுத்திருப்பார்கள். தற்போது வரும் படங்களில் இதுபோல் ஒரே டேக்கில் அசினுக்கோ அவர் கசினுக்கோ நிச்சயம் ஆட வராது.

ஆறடிக்கூந்தலை அள்ளி முடித்து
ஓரடி ஈரடி மெல்ல எடுத்து(2)
பாரடி வந்து பக்கத்திலே - காதல்
காவடி தூக்கும் கண்களிரண்டை
வேலடி போலடி ஓடி வராமல்(2)
ஏனடி நின்றாய் வெட்கத்திலே?

யாரடி வந்தார்....

நில்லடி நில்லடி கண்ணடியோ
என்னடி என்னடி சொல்லடியோ (2)
முன்னடி பின்னடி போடடியோ - இங்கு
அன்றொரு நாளடி வந்தவள் யாரடி
என்பதைக் கேளடி உண்மையைக்கூறடி(2) என் பெயர் கேட்டுச் சொல்லடியோ!

யாரடி வந்தார்....

கண்ணதாசன் பாடல் வரிகள்.. சொல்லவே வேண்டாம்..அற்புதம்
யாரடி, ஆறடி, ஓரடி, காலடி, ஏனடி, பாரடி, காவடி, வேலடி, நில்லடி, கண்ணடி, என்னடி, சொல்லடி, பின்னடி, முன்னடி, நாளடி, கேளடி, கூறடி, சொல்லடி.....அம்மாடி!!!

கே.வி. மகாதேவன் பாடல் இசையைப்பற்றி சுந்தர் அவர்கள் (தூக்கனாங்குருவிக்கூடு பாடல் பற்றிய பதிவில்) ஏற்கனவே எழுதிவிட்டார். கவாலிப்பாடல் இசையை அழகாக அமைத்திருக்கிறார். சரணத்திற்கு முன் வடநாட்டு சாரங்கி இசையை புகுத்தியிருப்பார். அதற்கு ஒத்துப்போவதாக தபலா இசையும்...

இக்கட்டுரையை எழுதி வைத்துவிட்டு எப்போது பதிவிடலாமென யோசித்து காத்திருந்தேன்.

இன்று இரத்தப்புற்றுநோயால் ஜோதிலட்சுமி மறைந்த செய்தி கேட்டதும் இவரது முதல் பாடலான 'கட்டோடு குழலாட ஆட ஆட' பாடலும் வானம்பாடி படத்தின் இந்தப்பாடலும் தான் நினைவுக்கு வந்தது.

http://www.thehindu.com/features/cinema/actor-jyothilakshmi-passes-away/article8963639.ece

ஆழ்ந்த இரங்கல்கள்.

பாடல் காட்சியில் ஓ.ஏ.கே.தேவர் ரசித்தது போலவே வரிக்கு வரி ரசித்துப்பார்க்கலாம்.. இதோ..

https://youtu.be/Z12Xa2R_BmE


(சீதாபதி ஶ்ரீதர்)

https://www.facebook.com/groups/1018417744856618/permalink/1293398640691859/

Friday, August 5, 2016

Ilango Adigal’s Kaanalvari verses from the Silappadhikaram - Karumbu 1973

Saravanan Natarajan writes:
ஆடி வெள்ளி special:

It was the genius Ramu Kariat who brought Salil Chowdhury down south in 1965 to compose music for his magnum opus Chemmeen. And sitting in Room No. 28 in the old Woodlands Hotel in Chennai, Salilda diligently crafted the landmark album. The rest, as they say, is history. The besotted Malayalis now acquired one other common passion, besides communism and football, to share with their Bengali brethren. With his scintillating compositions marked by rich orchestration in film after film, Salilda went on to carve a hallowed niche for himself in Malayalam film music. His albums such as Swapnam, Nellu, Ragam, Raasaleela, St. Thomas, Ee Gaanam Marakkumo and Air Hostess are a discerning collector's delight even to this day.


Unfortunately, contemporary Tamil cinema just did not have the catholicity to embrace this genius and celebrate his music. The first timid foray that Salilda made into Tamil Cinema was Uyir (1971/ TVS Productions), for which he composed only the background music, while the songs went to actor/singer/composer Ramana Sridhar (alias Vijayaramani) more popularly known by his real name T.S. Raghavendra.

The next opportunity came in 1973 when Ramu Kariat got Salilda to compose 3 songs for his Karumbu, an ambitious venture planned in rich magnificence and grand cinemascope. The movie was scripted by none other than Thi. Janakiraman. 3 songs were recorded by Salilda featuring the vocals of Yesudas, P. Susheela and Sabita Chowdhury. Sadly, for reasons unknown, the project was abandoned.

Happily, the songs remain with us. Radio Ceylon played them ever so often in the 70s. Even I who started listening to the radio only in the last years of the decade recall these songs finding abundant airtime. And then...., they disappeared, pushed relentlessly by the swirling mists of time. These songs lay submerged deep in my heart, even when I had forgotten them in course of time. All they needed was a spark to get back into conscious memory, and this spark was provided by a Sri Lankan friend, a kindred soul whose passion for Tamil film music knows no bounds, who was visiting from London.

We sat one afternoon, deep in joyous recollections of songs from the 70s…He sang suddenly the first line of this song, and I joined him excitedly in the second line, brimming with the ecstasy of discovering a long-lost treasure…my voice choked with rapture as we commenced the third line கங்கை தன்னைப் புணர்ந்தாலும்.. He waited for me to regain my composure and patted me understandingly... We then spoke wonderingly of Salilda and discussed his memorable works in the southern languages…

My hunt for the Karumbu songs in all the recording centers I knew in Madras and even all over the South was in the vain, the songs remained stubbornly elusive…Imagine my pleasurable surprise when the same Sri Lankan friend gave me a CD full of obscure songs that I had requested from him, and these songs were part of that precious lot!

Presenting here the Yesudas version of Ilango Adigal’s Kaanalvari verses from the Silappadhikaram, tuned by Salilda for Karumbu. If you haven’t listened to it earlier, you are in for a rare treat. And even if you have, it is bound to bring goosebumps at every listen… Yesudas sounds ruminative and wistful as he renders the ancient lines from the first epic poem in Tamil (circa 5th century AD)… Cannot but salute anew the genius of Salida and at the magic that he has wrought…

https://www.youtube.com/watch?v=nwVYnuof_98


Discussion at:

https://www.facebook.com/groups/1018417744856618/permalink/1284677091564014/